Mijmeren, dat is wat je soms doet, en zeker aan het eind van zo’n seizoen is het tijd om rustig terug te kijken op de prachtige dingen die gebeurd zijn. Terwijl ik schrijf/typ “prachtige dingen”, realiseer ik me direct dat de club niet alleen draait op deze prachtige dingen, maar ook met elkaar meeleeft als de dingen even niet “prachtig” zijn. In voor- en tegenspoed zijn we met elkaar verbonden, en dat is dan wel weer prachtig.
Waar was ik, oh ja, mijmeren…. Een seizoen met horten en stoten, wedstrijden spelen, toch alles weer dicht, balen, verkorte zaalcompetitie en daar direct weer de beleving opgepakt die HKC zo kenmerkt. Spelers, supporters, vrijwilligers, allemaal hebben we gemerkt hoe fijn het is dat we weer mogen. Zingen, bussen vol, HKC was in iedere hal nadrukkelijk aanwezig, ook opruimen, nieuwe bezems 🙂 anders kregen we de slierten niet meer van de vloer, maar sfeer…., niet normaal. Genieten van successen, eventjes balen bij teleurstelling, maar dan direct weer ruggen recht en er toch een feestje van maken. Dat zijn wij! Trots op.
Successen hebben we op verschillende fronten gehad, kampioenschappen bij jeugd en senioren. Talenten die aan het doorbreken zijn, hoofdklassefinale, NK C-jeugd, geen ledenverlies door Corona, veel aanwas bij de jongste jeugd etc.
Sporza (Sportieve Zaken) is heel actief geweest en er staan goede dingen op stapel voor het volgende seizoen. Eén van de belangrijkste zaken die zij goed aanpakken is de communicatie rondom de beslissingen die genomen moeten worden. Iedereen weet dat er nu eenmaal maar een beperkt aantal spelers per team opgesteld kunnen worden en dat er dus beslissingen genomen moeten worden. Als je goed uitlegt waarom er beslist wordt zoals er beslist wordt, is er begrip.
Ik heb, realiseer ik me nu, bewust niet de individuele successen van de teams en nare blessures, ziektegevallen per persoon genoemd. We hebben de successen gevierd en we hebben meegeleefd met de nare dingen. Alle leden en alle teams zijn bij ons van gelijke waarde en het doel is om met elkaar zo fijn mogelijk vereniging te zijn. Ik kom maar weer terug op mijn stokpaardje Ubuntu! Als we ons realiseren dat iedereen erbij hoort, dat iedereen van waarde is en dat het de opdracht van ons allemaal is om dat uit te dragen dan kijk ik nu al weer uit naar volgend seizoen. Wat een prachtige vereniging hebben we en we gaan er alles aan doen om dat ook volgend seizoen weer te bewijzen.
Allemaal een fijne vakantie gewenst, rust lekker uit (want er is door heel veel mensen heel veel werk verzet, waarvoor dank) en we zien elkaar weer fris en fruitig in Augustus.
Hartelijke groet,
Frank
