Lijstaanvoerder HKC deed wat het moest doen in de thuiswedstrijd tegen laagvlieger ACKC. Met 17-13 cijfers bleven de punten in Hardinxveld en daarmee houdt de ploeg van trainer-coach Peter van Houwelingen haar titelkansen puntgaaf. Winst in de laatste wedstrijd tegen ONDO in ‘s-Gravenzande is nodig omdat concurrent KOAG in de uitwedstrijd tegen Korbatjo met een nipte 19-20 zege in het spoor bleef.
Coach Dick van Houwelingen had zijn ploeg opgedragen fysiek de strijd aan te gaan, omdat hij wist dat zijn ploeg korfballend duidelijk de mindere is ten opzichte van HKC. Zijn tactiek werkte in de eerste helft van de wedstrijd, waardoor HKC voor rust niet echt weg kon lopen van de bezoekers. Het werd daardoor voor het publiek een minder aantrekkelijke wedstrijd, omdat van hoogstaand korfbal geen sprake was. De arbiter van dienst was niet echt op zijn taak berekend en hij voelde zich genoodzaakt al in de eerste helft driemaal een gele kaart te trekken, wat in korfbalkringen een vrij uniek gebeuren is. Het betekende alles bij elkaar wel spektakel, maar fraai werd het, zeker in de eerste helft niet. HKC had wel steeds een voorsprong, maar in die fase niet meer dan twee punten. HKC moest er hard voor blijven werken, deed dat ook, maar ging toch teveel mee in het fysieke spel van de tegenstander, waardoor bij rust een sobere 8-6 voorsprong voor de BMN-ploeg genoteerd kon worden.
Na rust kwam ACKC eerst nog wel tot op één punt, maar HKC stelde daarna toch orde op zaken en legde ACKC haar wil op. Aan de hand van de schotvaardige Rianne Swets liep HKC weg naar een 13-8 voorsprong en toen was wel duidelijk dat HKC haar laatste thuiswedstrijd in De Wielewaal met winst zou afsluiten. Het pleitte voor ACKC dat zij niet opgaven, maar zij hadden voor rust zoveel energie in de wedstrijd gestoken, dat zij daarvoor toch de tol moesten betalen. HKC bereikte een maximale voorsprong van zes doelpunten, om tenslotte met een duidelijke 17-13 stand over de finish te gaan.
De goals van HKC kwamen uit handen van: Rianne Swets (5), John den Dunnen(4), Ruud aan de Wiel (3), Esther de Groot en Emiel Deventer (ieder 2) en Niels Deventer (1).
