Lang knokte GKV in de derby bij HKC tegen een sterk ontregelde opponent én zichzelf. De Gorcumers sloegen in de slotminuten echter toch nog toe in de bomvolle sporthal Het Dok: 16-18.
Zijn enigzins rood aangelopen wangen verraadden duidelijk onvrede, net als de grimmige trekken op zijn gezicht. Niels Mastijn, tweedejaars hoofdtrainer bij GKV/Enomics, ergerde zich in de eerste helft duidelijk aan de manier waarop zijn ploeg zich in de met veel spanning tegemoet geziene derby annex topper bij HKC manifesteerde. Lang bleven de kaken op elkaar geklemd, totdat de juiste kwalificatie gevonden leek. “Slappe hap”, klonk het door Het Dok. Zelfs in de kakafonie van adhesiebetuigingen van twee supporterskampen duidelijk hoorbaar én voorstelbaar. “Geen overtuiging, alsof we ons niet konden bevrijden van de druk in een wedstrijd waar we blijkbaar veel te veel mee bezig geweest waren in de aanloop”, zou Mastijn bij het opmaken van de balans na een boeiende, maar kwalitatief povere topper constateren.
Medicijn
Op enkele meters afsand had collega John Spek in de eerste 25 minuten aanzienlijk meer reden tot tevredenheid. De Papendrechter zag dat zijn ploeg de gebrekkige voorbereiding met veel pijntjes, kwetsuren en ziekte verbloemde met een gediciplineerd uitgevoerde strategie, waarin Annelies Kop ook nog eens snel – vanwege een enkelblessure – als bouwsteen was weggevallen. “Donderdag hebben we niet kunnen trainen en alleen maar wat geschoten. En zelfs toen blesseerde Annelies zich al”, liet Spek, die de zieke Mark Klop slechts als invaller kon benutten, zijn licht schijnen over de gebrekkige aanloopweek. HKC vond echter in spelopvatting het medicijn en bestrijdingsmiddel om GKV met schotloosheid en een totaal gebrek aan geloof te infecteren: afvang ontregelen, maximaal druk leveren en de Gorcumers laten vastlopen in structuurloze aanvalsopzetten. “Ons doel was om GKV onder de twintig treffers te houden. Daarin zijn we geslaagd. Ik vind het knap hoe we de strijd zijn aangegaan.”
Ommekeer
Toch bleek het niet genoeg in de botsing tussen twee van de drie ploegen, die tot zaterdag alle drie de voorgaande wedstrijden in de overgangsklasse D in winst hadden omgezet. Omdat GKV, na een 10-6 pauzestand die een terugkeer in de wedstrijd op dat moment nog niet liet vermoeden, toch de schroom van zich afgooide en veel meer energie in de wedstrijd ging steken. En omdat bij HKC naarmate het einde naderde de aanvalsopties steeds verder opdroogden. Niels Deventer had zijn kruit in het eerste bedrijf verschoten, Mark Klop kon als pinchhitter niet de schotloosheid doorbreken en ook Kelly de Bruin kon zich niet meer in offensief opzicht laten gelden.
In elf desastreuze slotminuten vanuit Hardinxvelds blikveld kreeg de wedstrijd de ommekeer ten gunste van de bezekers in oranje en zwart. Een ommekeer die sneu ook was voor invalster Annemiek van Run van de thuisploeg, die tot dan met drie treffers de uitgevallen Annelies Kop prima had vervangen. Maar uitgerekend haar tegenstander Jaleesa Claver, stal de show in de ultieme wedstrijdmomenten. “W speelden heel moeizaam, maar aan het einde kreeg ik net tweemaal de ruimte om de laatste twee treffers te maken”, glunderde Claver. Haar trainer was er wat blij mee: “Op zestig procent van ons aanvallend vermogen spelen en toch winnen. Dan mag je absoluut niet klagen.”
Kelly de Bruin gaat voor een score namens HKC. GKV’s matchwinner Jaleesa Claver kijkt toe.
Scores HKC: Niels Deventer (5x), Kelly de Bruin (3x), Annemiek van Run (3x), John den Dunnen (2x), Lotte Scherstra, Tjeerd Gort en Mark Klop.
Scores GKV/Enomics: Kevin van Beest (4x), Jaleesa Claver (3x), Thom Nugteren (3x), Niek van der Weijden (2x), Maren den Besten (2x), Nienke van der Weijden (2x), Mats den Besten en Suzanne Kuipers.
Orgineel gepubliceerd: AD/De Dordtenaar & AD/Rivierenland (4 december 2017)
Auteur: Arco Bomgaars
Fotograaf: Richard van Hoek
